Ze zat al een tijdje in mijn hoofd, maar nu heb ik haar eindelijk gevraagd. Vol verwachting klopt mijn hart. Straks is ze eindelijk van mij. Ik verheug me er nu al op haar in mijn handen te kunnen sluiten. Zou het echt over tien dagen zover zijn? Zal ik haar dan eindelijk met mijn eigen ogen kunnen aanschouwen? Mijn prachtige, witte ladyphone vol heerlijke widgets en bling-bling?
Ik weet nog hoe mijn eerste mobieltje eruit zag. Model koelkast en knalgeel met zwarte plastic toetsjes en zo’n dikke antenne. Ik weet ook nog hoe ik schrok toen dat ding voor het eerst afging, op een zeer ongelegen moment, in de trein. Ik wist niet eens hoe ik moest opnemen en riep drie keer hallo voor ik doorhad dat er aan de andere kant al niemand meer op me zat te wachten.
En dat is nu wel anders. Als ik even iets langer dan een minuut op iemand moet wachten is het wel zo handig om te kunnen sms’en. En laatst was ik nog mijn man kwijt in zo’n groot warenhuis, tja dan bel je toch gewoon even? Bizar eigenlijk.
Maar ook het sociale leven wordt meer en meer beheerst door het bellen en in het bijzonder door de ‘smartphone family’. Ben je net gezellig aan het barbecuen in de winter en ligt het eerste vegetarische worstje nog niet op het vuur of iemand roept alweer: O, dat moet ik op facebook zetten! Waarna hij de volgende vijf minuten niet meer aanspreekbaar is doordat hij een zo gevat mogelijke status aan het verzinnen is, waar natuurlijk een oergezellige foto bij moet om de rest van de wereld te laten weten dat hij aan het genieten is.
Ik hoor het me straks al aan mijn druk twitterende kinderen vertellen, vroeger, heel vroeger, toen er nog geen mobieltjes bestonden… ik word onderbroken door verbaasde uitroepen en rollende ogen. Nee, echt? Maar waar ga je dan surfen? En hoe kom je aan je dagelijkse dosis app’s? Hoe leef je dan?
Ja, en dat vind ik wel een slimme vraag. Heel smart eigenlijk. Misschien ben ik straks ook wel opgenomen in de smartphone family waarvan het leven vooral bestaat uit digitale contacten. Geen files meer maar samen reizen over de elektronische snelweg. Of natuurlijk gezellig met de hele familie wandelen over kronkelende i-paadjes waar je de blackberries zo kunt plukken..
(c) 2010 Nelleke W.van Laar
Xpressionella 